kapımın boş kalmaması lazım ne yapsam diye düşünürken aklıma evde atılı duran bir parça kırmızı kumaş geldi... bu sefer de onu kestim şeritler halinde.. tabi bütün bunlar gündüz gözüyle olmadı, akşam saatlerinde başlandı.. yemek sonrası keyif sırasında benim çok çalışmam lazım diyerek oturdum yere.... genelde oturma odasında halımın üzerine dağılıyorum çalışırken.. ama kırmızı kumaşı kesmek çok iyi fikir değilmiş sonradan anladım..nedenini anlatırım birazdan..şerit şerit kestim, yine teğelleyip fırfır yaptım, kalp şeklinde kartona yapıştırdım.. bu kadar..ama beğenmedim büt türlü.. birincisi kırmızı kumaş kesmenin kötü bir fikir olma sebebi..kumaşı kesince kenarlarından ipler attı..oysa kesilmeden önce kenarları nasıl düzgün duruyordu? bir ikinci sebep de , iki komşunun kapısında da aynı şey olmasın dedim.. biraz fesatlığım mı tuttu bilmiyorum işte onu...ama yine de sabaha kadar kapımda durdu.. bir de yenisini yazayım da tam olsun....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder