Merhabalar,
Ara ara kesintiye uğrasa da çalışmalar tam gaz devam ediyor.. Tabi ki bebekler de büyümeye devam ediyor.. Ancak Gökçe doğduktan 20 gün sonra iki bebekle evde yalnız kalınca biraz daha çok zorlandığımı itiraf etmeliyim... Üzerine bir de Gökçe'nin uyku sonuru ve Güneş'in uyku sorunu eklenince benim de uyku sorunum baş gösterdi ve ben yalnız başıma bu işi kıvıramayacağım dedim..Havalar çook soğuk olduğu için dışarı çıkamamak da bende ayrı bir stres kaynağı oldu.. İki çocukla dışarı çıkmayı göze alabiliyorum ama üşüyüp hasta olmalarını göze alamıyorum haliyle.. Her gün kapıdan dışarı mutlaka çıkmaya alışan Güneş ve ben, evde bu kadar kapalı kalınca gerildik önceki hafta...Zaten iki yaş ergenliği yaşamak üzere olan, üzerine bir de kardeşi eklenen kuzucuğumla zor geçinir olduk.. Babamız da işten geç gelince pek bir yardımda bulunamadı bana..
Sonuç olarak , tüm aile oy birliğiyle bizim Banuş'a taşınmamızın daha sağlıklı olacağına karar verdi. Yarın öğlene doğru yola çıkıyoruz sanırım..
Dikiş makinemi de götüreceğim kadar bir süre kalacağız sanırım..Bu arada ben de sağda solda doğan bebekler için çalışmaya devam edeceğim..
Bu bez pasta işini çok sevdim.. Ama sadece bezleri süslemek benim için biraz az bir hediye gibi geldiğinden bir de elimden geliyorken bişi dikeyim dedim, oturdum makine başına..
Ayıcıklı pazen ve düz akfilin birleşmesiyle ortaya battaniye, alt açma, oyun halısı, aklınıza ne gelirse o olarak kullanılabilecek birşey çıktı.. Tam da böyle olmasını istemiştim.
Güzel bir sunum, ne kadar kötü bile olsa herşeyi kurtarmaya yetiyor ama malesef bende de öyle güzel sunum yapacak bakış yok..biliyorum eksiğimi...
uğraşıyorum elimden geldiğince...(bu postu saymazsak)
Bir püfü vardır belki öğrenmem gereken...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder