Kırmızı Kaftan

Daha önce kaftan gibi diktiğim bu beyaz mont bir deneme idi ve ben Güneş için daha da güzelini yapabilir miyim diyordum. Mont yapılmaya yapılır da, kolları  omuzları potluk yapar mı diye düşünüyordum.

Gördüğüm kadarıyla bir sıkıntı olmadı.

Ben de evdeki kırmızı ne olduğunu bilmediğim kumaş ve koltuğumun üzerindeki her derde deva pembe polarımla giriştim yine işe..

Bu sefer çok daha detaylı yaparım demiştim ama siz sormadan ben eksiklerimi söyleyeyim.. Kalıpsız, modelsiz, kafadan atmaca başlayınca bazen işler yolunda gitmeyebiliyor.. Yakayı fazlaca geniş kestiğim için hiç başarılı bulmamıştım önce.. Atkıyla falan kapanacak gibi değil.. Ya yenisi yapılacak ya da başka bir çözüm düşünülecek.. Aslında çözümleri buldum ama uygulamaya geçirecek cesaret ve zaman eksikliğim vardı.. Kollara ve yaka kısmına örgü lastik yapsaydım, Hadi örmeyi bıraktım, bir kazaktan kesseydim olur muydu? Evet, olurdu elbet.. Ama o renklerde kazak yok, örgü örecek vakit yok.. Yine bir istanbul gezmesine gidilecek ve elde  kızıma uygun mont yok!

Şapkalı olsun bari ensesini kapatır diyerek çalışmalara başladım.. Olmaya oldu, kızım da bayıla bayıla giydi.. Kırmızı kumaşın dışı taşlanmış tafta gibi ama içi naylon masa örtüsü gibi.. İçi yine polar. Ortada ise elyaf kaplı..

Kırmızı kumaş atmasaydı, pembe ve kırmızı daha uyumlu olsaydı, poları dışa çevirir öyle dikerdim. Hem görünüm güzel, hem dikmesi kolay olurdu. Ama o küçücük  daracık kolağzına biye geçirmek ne kadar zor biliyor musunuz ?!!!

Kalın biye bulamamak ne kötü..Tuhafiyede istediğimi bulamıyorum...Pek de yaratıcı olamıyorum bazen ...

Olduğu kadarıyla kızım giydi.. Ben arızalarını , hatalarını bildiğim için bence çok süper değil.. Ama dışarıda gezerken görenlerin montuna da bak, pek şeker olmuş, kız ne cici giyinmiş diye arkamızdan laf atmalaryla kendime güvenim geldi.. Çok mutlu oldum.. Hatalarıma rağmen sevdim bu işi..

Mankenime Maşallah lütfen....