Güneş'e Kot Takım

Çirkin miniğimin böyle kocaman esnemesini her ne kadar sevsem de uyumamasını sevmiyorum.. Gündüzleri hiç güzel uyumuyor ve bana pek rahat veriyor da diyemem..iki bebek arasında gidip gelirken aldığım kiloların birkısmını verdim neyseki.. Gerçi şimdi çikolatayla enerji toplamaya çalıştığım için bir kısmını geri almaya bile başladım herhalde ama, olacak o kadar..

Bu aralar yine çalışıyorum ama önce eskiler gelsin...

Dedesi gelirken Güneş'e bişiler diksin diyerek kumaş almış doğuma gelirken.. Biz de doğum çantası hazırlamak yerine iki arada bir derede Güneş'e  bir takım diktik..Annem kesti, ben de diktim..

Bu işte de her işte olduğu gibi macera çoktu.. En son yeleğin fermuarını diktim ve kafamı kaldırıp anneme dedim ki "Anne, ben bunu diktim bitirdim ama bu fermuar defoluymuş galiba, sonu kapalı bunun "dedim..

Bu güne kadar farketmemiş olmam mı, yoksa benim dikişe başlamadan önce o fermuarı hiç açıp kapatmamış olmam mı daha garip bilemedim...Neyseki dikiş makinesi kullanmak için ehliyet falan lazım değil...

Şeker kızıma yakıştı ..

Pantolon için zaten daha önce kullandığım kalıbı , yelek içinse Güneş'e mont dikmek için daha önceden çıkardığım kalıbı kullandım.. 3-4 yaş kalıbından dikiş paysız kesme işini çok sevdim çünkü bir heyecanla nasıl olacak acaba diye  kesmeye başlayınca dikiş payı falan yalan oluyor..

Şimdilik benden bu kadar.. Bu arada kesip biçmeye devam ediyorum, bir kısmını fazlaca kullandığımdan fotoğraflayıp sizlere sunmak aklıma gelmiyor sanırım...Yavaş yavaş o da olur herhalde..

Sevgiler...

Not: Fotoğraflarda fermuar düzelmiş haliyle.. İlk seferde daha muntazam dikmiştim ama sökünce eski havası kalmadı gibi göründü gözüme...