24 Şub 2011

Kızımın cicileri ..

 Yeşili sevdiğimi söylemiş miydim? Evet seviyorum.. hem de çoookk. Gözelim hep yeşili arıyor.. Elimin altında yeşil bir şeyler olmazsa mutlu olmuyorum.. Hem rahatlığı hem de enerjiyi ifade ediyor benim için..
Boşuna ziraat mühendisi olmadım elbet :)

Geri dönüşüm projeleriyle kendimce dikiş konusunda staj yapıyorum. Aslında en zor bölümden başlamışım bunu da yeni anlıyorum.. Olmayan bir şeyi oldurmaya çalışmak çok zormuş..
Ama benden kaçar mı?
Elbette hayır!

 Önce küçük tatlı eteği anlatmalıytım. Kendisi hamileliğim sırasında giyilmek üzere alınan bir elbiseydi.  Kendime uzun süre önce tunik yapmış ve artan parçayı saklamıştım. Kafama bant yaparım diyordum ama kızıma etek kısmetmiş.
Belini kıvırıp lastik taktım sanıyorsanız yanılıyorsunuz. 

Tek tek pileledim onu ben...
Böylece daha sevimli oldu.. Yürümeye başladığında rahatlıkla  diyecek...

Ardından, kızımın yüne alerjisi olduğunu keşfettim ve ananemin ördüğü yeşil berenin içine astar dikmeye çalıştım. Tabi ki kocamın bir "eskisi" değerlendirildi bu iş için.. :)
   Kocacım sana söz ben sana daha güzellerini alıcam...














  Berenin içine dikmek üzere uzun kollu tshirt ün kollarını kestim. Ben makineye çekecektim ama annem oturduğu yerde elinde  dikivermiş bile ...
Resimdeki de kızım değil kızımın boyu kadar, benim oyuncak bebeğim.. Benimki o saatlerde uyuyordu da...

Gelelim tayta....

Bere astarı olarak kullanılan kollar bana pek bir tayt gibi göründü.. Pazardan aldığımdan ne farkı var  ki?

Gördüğünüz gibi, diktim , oldu bitti...





Berenin içi, canavarın ağzına benziyor bu foto da!

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Etek de, rengi de çok hoş. Güzel kızınız mutluklukla giysin eteğini:)
Küçükkken annem de bana dikerdi, şimdilerde anlıyorum ki ne kadar da değerli birşey bir annenin elinden emeğinden birşeyi üzerinde taşımak! Kızınız şanslı:)

Öblem dedi ki...

teşekkürler..